Πέμπτη 5 Απριλίου 2012

ΥΠΕΡΤΡΟΦΕΣ - ΕΛΑΙΟΛΑΔΟ, ΕΛΙΕΣ


Το έλαιο που προέρχεται από την ελιά, τον καρπό του δέντρου που είναι πασίγνωστο από την αρχαιότητα όταν οι Αρχαίοι Έλληνες το χρησιμοποίησαν στα γεύματά τους. Οι Ολυμπιονίκες στεφανώνονταν με κλάδους ελιάς και οι νικητές των Παναθηναίων κέρδιζαν έναν αμφορέα με ιερό ελαιόλαδο, καθαγιασμένο από την ιέρια της θεάς Αθηνάς. 

Είναι από τα βασικότατα τρόφιμα της Μεσογειακής Διατροφής! Της νούμερο 1 δηλαδή διατροφής που υπάρχει που αποδεδειγμένα χαρίζει μακροζωία χωρίς προβλήματα, ευεξία και υγεία.
Οι ελιές όπως και το ελαιόλαδο ωφελούν πολλαπλά τον οργανισμό μας χάρη στα καλά λιπαρά (κυρίως μονοακόρεστα όπως το ελαϊκό οξύ το οποίο ανάλογα την ποιότητα βρίσκεται και μέχρι 80%) που περιέχουν, στις λιποδιαλυτές βιταμίνες Ε, Κ, D, στα πολλά αντιοξειδωτικά που έχει καθώς και στα ιχνοστοιχεία του.


  • Η αντιοξειδωτική βιταμίνη Ε καθώς επίσης και τα πολύτιμα αντιοξειδωτικά όπως πολυφαινόλες και καροτονοειδή (πρόδρομοι της βιταμίνης Α), που περιέχει τα καθιστούν μία φοβερή αντικαρκινική τροφή και αντιγηραντική που προστατεύει τον εγκέφαλο και τη μνήμη μας.
  • Τα πολλά μονοακόρεστα λιπαρά και λινολεϊκό οξύ που περιέχει βοηθούν στην πρόληψη των καρδιοπαθειών και αρτηριοσκλήρωσης και τη μείωση της LDL χοληστερίνης (και αύξηση της ¨καλής¨ HDL). Επίσης, από τη μία τα μονοακόρεστα βοηθούν στον έλεγχο του σακχάρου στο αίμα και συνεπώς προλαμβάνεται ο διαβήτης και από την άλλη, το λινολεϊκό οξύ είναι πολύ ευεργετικό για τις γυναίκες που θυλάζουν αφού προστατεύει μέσω του μητρικού γάλακτος το δέρμα των βρεφών από διάφορες παθήσεις.
  • Οι λιποδιαλυτές βιταμίνες που έχει γενικά, προσφέρουν υγεία και λάμψη στο δέρμα, τα μαλλιά και τα μάτια.
   
  • Προστατεύει από την οστεοπόρωση αφού ευνοεί στην αύξηση της οστικής μάζας χάρη στις βιταμίνες Ε, Κ και D, ασβέστιο και φωσφόρο (κυρίως οι μαύρες ελιές).
  • Περιέχει μαγνήσιο, σελήνιο και ψευδάργυρο που καθιστούν το ψωμί με λάδι και ρίγανη τέλειο τρόφιμο για πριν τον ύπνο.
  • Έχει αντιφλεγμονώδη και παυσίπονη δράση χάρη στην ουσία ολεοκανθάλη που περιέχει, η οποία μάλιστα φαίνεται να έχει ευεργετικές ιδιότητες και ενάντια στη νόσο του Alzheimer.
Η ουσία ολεοκανθάλη που ευθύνεται για το αίσθημα τσιμπήματος στη γλώσσα, βρίσκεται σε διάφορες συγκεντρώσεις στα έξτρα παρθένα ελαιόλαδα ανάλογα το βαθμό ωρίμανσης των ελιών και την ποικιλία.
Επίσης, αν τα ελαιόδεντρα τρυγηθούν πρώιμα, τότε το ελαιόλαδο έχει πιο πράσινο χρώμα που υπάρχει λόγω της υψηλότερης συγκέντρωσης χλωροφύλλης ενώ αν τρυγηθούν πιο όψιμα, το λάδι είναι πιο χρυσαφί λόγω των περισσότερων καροτονοειδών που περιέχει.

Όσον αφορά την εξωτερική χρήση του ελαιολάδου, κάνει πολύ καλό στις σκληρές φτέρνες, στα νύχια και στο δέρμα πράγμα λογικό αφού βλέπουμε πως όλο και περισσότερα προϊόντα περιποίησης δέρματος το περιέχουν σαν βασικό συστατικό.

Το μόνο που πρέπει να προσεχτεί είναι να μη γίνεται μεγάλη κατανάλωση ελιών από υπερτασικούς αφού περιέχουν μία αρκετή ποσότητα νατρίου.




Όσον αφορά τις κατηγορίες του ελαιολάδου είναι: 

  • εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο 
Για να το παραλάβουμε μόνο εκθλίβουμε τις ελιές και δε πρέπει να έχει μεγαλύτερη από 1% οξύτητα εκφρασμένη σε ελαϊκό οξύ. 
Αν έχει εφαρμοστεί έκθλιψη "εν ψυχρώ" τότε έχουμε τη βέλτιστη ποιότητα.
  • παρθένο ελαιόλαδο
Έχει υψηλότερη οξύτητα του εξαιρετικά παρθένου, δηλαδή μπορεί να φτάσει μέχρι 2%.
  • ελαιόλαδο
Είναι το λεγόμενο εξευγενισμένο ελαιόλαδο (ραφινέ) το οποίο περιέχει μικρό ποσοστό φυσικού χυμού ελιάς (παρθένο ελαιόλαδο), συνήθως 20% έως 30%. 
Η οξύτητά του κατόπιν της χημικής επεξεργασίας είναι συνήθως χαμηλή, δεν πρέπει όμως να υπερβαίνει το 1,5% οξύτητα σε ελαϊκό οξύ. 
Τυποποιείται με την ένδειξη στη συσκευασία «Ελαιόλαδο», η οποία είναι δυνατόν να παραπλανήσει τους καταναλωτές. Ποιοτικά δε συγκρίνεται με τα πρώτα.

Πολύ σημαντικό είναι όπως είπαμε παραπάνω, το ελαιόλαδο να έχει προέλθει από ελιές που έχουν υποστεί ψυχρή έκθλιψη (δηλαδή όχι πάνω από 24-25C) και όχι θερμή, αφού έτσι διατηρούνται άθικτα όλες οι πολύτιμες ουσίες του (βιταμίνες, αντιοξειδωτικά, ολεοκανθάλη, κλπ).

http://www.clickatlife.gr/story/diatrofi/elia-ta-ofeli-tou-protagonisti-tis-mesogeiakis-diatrofis?id=2060598

Antonia Trichopoulou, Klea Katsouyanni, Sherri Stuver, Lia Tzala, Charalambos Gnardellis, Eric Rimm and Dimitrios Trichopoulos. Consumption of Olive Oil and Specific Food Groups in Relation to Breast Cancer Risk in Greece. JNCI J Natl Cancer Inst (1995) 87 (2): 110-116.doi: 10.1093/jnci/87.2.110.

Francesco Visiolia, Giorgio Bellomob, Claudio Gallib. Free Radical-Scavenging Properties of OliveOil Polyphenols. Biochemical and Biophysical Research Communications. Volume 247, Issue 1, 9 June 1998, Pages 60–64.

George Papadopoulos, Dimitrios Boskou. Antioxidant effect of natural phenols on olive oil. JOURNAL OF THE AMERICAN OIL CHEMISTS' SOCIETY. Volume 68, Number 9, 669-671, DOI: 10.1007/BF02662292.

M. Baldioli, M. Servili, G. Perretti and G. F. Montedoro. Antioxidant activity of tocopherols and phenolic compounds of virgin olive oil. JOURNAL OF THE AMERICAN OIL CHEMISTS' SOCIETY. Volume 73, Number 11, 1589-1593, DOI: 10.1007/BF02523530.

2 σχόλια:

  1. φαντάζομαι οτι όλα αυτά ισχύουν κυρίως οταν το λάδι καταναλώνεται φρέσκο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όλα αυτά ισχύουν για το ωμό ελαιόλαδο, χωρίς να σημαίνει ότι το μία με δύο το πολύ τηγανισμένο ελαιόλαδο κάνει κακό... απλά έχει μειωμένα οφέλη. Μόνο αν έχει τηγανιστεί πολλές φορές ή και σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες μπορεί να κάνει "κακό".

      Όσον αφορά το πόσο φρέσκο είναι, γενικά τα λάδια όπως και το κρασί οξειδώνονται με την πάροδο του χρόνου αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν συνεχίζουν να έχουν πολλαπλά οφέλη για τον οργανισμό μας. Ειδικά όταν έχουν διατηρηθεί σε σκιερά δροσερά μέρη. Το λάδι γενικά δε θα χαλάσει (δε θα γίνει δηλαδή ακατάλληλο για να το φας), απλά θα αλλοιωθεί η γεύση του και η θρεπτική του αξία.
      Σίγουρα αντέχει ένα χρόνο εύκολα... Πάντα όμως μακριά από ήλιο και ζέστη!

      Διαγραφή